از اوایل دولت نهم ( دولت احمدی نژاد ) و شاید از زمان تبلیغات انتخاباتی سال 1384 ، شخصیتهای سیاسی متعددی با رهبری مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی ، شروع به تخریب دولت احمدی نژاد کردند . برای یادآوری خوانندگان محترم تنها چند مورد از این تخریبها را یادآور میشوم تا در فضای فکری آن زمان قرار بگیریم و بتوانیم صادقانه تر و بهتر در مورد هزینه های حسن روحانی برای کشور صحبت داشته باشیم :
1- اگر احمدی نژاد رئیس جمهور شود ، برای زن و مردها ، در خیابانها ، حصارکشی میشود !
2- دولت احمدی نژاد ، دولتی سطح پایین است و از نخبگان در آن خبری نیست !
3- هیاهو درباره ی وزیر میلیاردی دولت احمدی نژاد !!! ( صادق محصولی )
4- احمدی نژاد دولت را تقدیم سپاه کرده است !!
5- همراه با تمسخر : احمدی نژاد ، میمون زنده فرستاده فضا !!
6-همراه با تمسخر : احمدی نژاد ، گفته تحریمها کاغذ پاره هستند!!
7- احترام پاسپورت ایرانی ، از بین رفته !!
8- تخریب و تمسخر درباره مسکن مهر ، طرح هدفمندی ، طرح تحول اقتصادی ، پروژه های بزرگ اقتصادی و هزاران هزار ، انواع تخریبها که منتج به شایعات گسترده و همه جانبه و البته مورد پذیرش قرار گرفته ی بخشی از جامعه ، که در اینجا نمیخواهم و لازم نیست زیاد از آن دوران طلایی و پر از رونق کشور یاد کنم . همین بس که هر انسان منصفی اگر خودش را فارغ از هیاهو ها و شانتاژ های رسانه ای کند و اندکی فکر کند ، میبیند ، خودش و اطرافیانش و دوستانش و عموم مردم ، هر چه سود و رونق و تجارت داشتن و هر چه به زندگی و آسایش خود و بقیه اضافه شده است ، در دوران دولتهای نهم و دهم بوده است . این موضوع عمومی و همگانی است ، به شرط آنکه صادقانه به آن بیاندیشیم .
برگردیم به موضوع ،
در انتخابات سال 92 ، کاندیداهای احراز صلاحیت شده از سوی شورای نگهبان ، 2 شخصیت اصلی داشت . حسن روحانی که با کلید آمده بود و قالیباف که به زعم حسن روحانی با روحیه ی گازانبری !
حسن روحانی میگفت ، اگر قالیباف بیاید ، مردم را در وسط گازانبر خود له خواهد کرد .
حسن روحانی گفت : آنچنان رونق اقتصادی میخواهد ایجاد کند که رونق اقتصادی احمدی نژاد در مقابلش ، هیچ است !
حسن روحانی گفت : آنچنان اعتباری برای پاسپورت ایرانی بوجود میآورد که در مقابل اعتباری که احمدی نژاد ایجاد کرده بود ، مقیاس نباشد.
حسن روحانی گفت : همین مشکلاتی را که دارید ظرف 100 روز سامان میدهم .
مردم هم گفتند که لابد میتواند ، چراکه این آدم نزدیک به 35 سال است که همیشه در سطح اول مقامات کشور بوده . لابد میداند چکار کند که با این شدت و حدت ، به مردم وعده های بزرگ میدهد .
حسن روحانی مدام از تدبیر و تدبیر و تدبیر میگفت .
مردم هم احساس کردند که حسن روحانی یک فرد معتدلی است که با همه ی جریانات سیاسی کشور نشست و برخاست داشته و به کار و تلاش برای رونق و آبادانی کشور خواهد پرداخت .
النهایه ، حسن روحانی با شهرت کلید ، رئیس جمهور شد .
همه چیز برعکس آنی شد که فکر میکردند . اتفاقا حسن روحانی و تمامی همراهانش ، همه ی چهار سال اول را صرف تخریب دولت قبل کردند . اینقدر که برای مردم خسته کننده شده بود . بیش از 40 ماه یا 1200 روز از دولت روحانی گذشته بود ، اما حسن روحانی بجای ارائه گزارش عملکرد چهار ساله ی خودش ، هنوز مشغول تخریب دولت قبل بود !!!
کار ، کار دولت قبله !!
در این بین ، تمام زندگی مردم از جمله آب خوردن مردم را به یک توافق گره زده بود . نهایتا ، توافقی را نهایی کرد و نامش را برجام گذاشت . بواسطه ی آن ، سیمان در قلب رآکتور ریخت و تمام تعهدات قراردادش را اجرا کرد . بارها در دوربین نگاه کرد و به مردم گفت : مردم عزیز تمام تحریمها ، تمام تحریمها ، تمام تحریمها ، برداشته شد . اینقدر گفت که مردم باور کردند و دوباره از مردم برای 4 سال رای گرفت .
حالا هم مردم ( هر آنچه که ما میبینیم و مردم میگوییم ) نه آن مردمی که حسن روحانی از پشت شیشه ی خودروی ضد گلوله اش میبیند ، ناراضی از اوضاع کشور هستند .
ناراضی از همه ی اوضاع کشور . ناراضی از بیکاری ، ناراضی از گرانی ، ناراضی از رکود ، ناراضی از اوضاع سیاسی کشور ، ناراضی از اوضاع اجتماعی کشور ، ناراضی از روابط بین المللی ایران ، ناراضی از بی برنامگی ، ناراضی از بی تدبیری های بیشمار و متعدد ، ناراضی از بی حرمتی هایی که به مردم میشود ، ناراضی از فساد دولتی ها ، ناراضی از قیمت ارز ، ناراضی از قیمت طلا ، ناراضی از قیمت گوجه ، ناراضی از قبض برق ، ناراضی از قبض گاز ، ناراضی از قیمت بنزین ، ناراضی از قیمت مرغ و گوشت ، ناراضی از نساختن خانه برای مردم ، ناراضی از سقوط 2-3 ماهواره و عدم موفقیت های فضایی ، ناراضی از افزایش قیمت چند برابری خودرو ، ناراضی از افزایش چند برابری قیمت خانه ، ناراضی از فساد خویشاوندان حسن روحانی و اسحاق جهانگیری و جمعی از نزدیکان وزرای حسن ، ناراضی از اینکه نه پولی درمیاورند و نه پولی برایشان مانده ، ناراضی از اینکه هر چه در دوران قبل جمع کردند را باید بفروشند تا گرسنه نمانند و …..
ولی بیشترین نارضایتی ، نارضایتی از خنده های روحانی به مشکلات مردم است .
بیشترین نارضایتی ، نارضایتی از لبخندهای حسن در جلوی دوربین در زمانیکه دارد درباره ی کشته شدن چند ده نفر صحبت میکند ، است .
آنجاییکه مردم کاسه ی چه کنم دستشان گرفتند و حسن میخندد و میگوید ، خودم هم صبح جمعه فهمیدم ، بنزین گران شده!!
آنجاییکه برادرش به جرم اثبات شده ی رشوه یا اخاذی ، مجرم شناخته شده و دانش آموزان و کارمندان را در فلان شهر جمع میکند و فریاد مقابله ی با فساد میزند .
هزینه های روحانی برای کشور ، بی بدیل است :
هزینه ی جانهایی که بخاطر نارضایتی از دست رفت .
هزینه ی شرمندگی هایی که کارگران کارخانجات ، بخاطر بی پولی و حقوق نگرفتن های 6-7 ماهه ، جلوی زن و بچه شان کشیدند .
هزینه ی بی اعتمادی مطلق مردم به ناکارآمدی دولت
هزینه ی نا امید کردن مردم از دولت ، از زندگی ، از پیشرفت و از آینده
هزینه ی پولهای زیادی که در موسسات مالی از جیب مردم رفت و خیلی از خانواده ها به خاک سیاه نشستند .
هزینه ی افرادی که بخاطر فقر و تنگدستی ، عصبانی شدند ، به خیابان آمدند و امروز در زندان هستند .
کلید حسن روحانی ، زندگی مردم را قفل کرد .
حسن روحانی .، مردم ، کاسبان ، معلمان ، کارگران ، کارمندان ، اساتید و از همه بدتر جوانان و نوجوانان را به چه کنم انداخته و دیگر کلمه امید برایشان واژه ای بی معنی شده است .
حسن روحانی ، زندگی مردم ایران را به بازی گرفته و این بازی نتیجه ای جز باخت برای مردم نداشته است . برای او این تازه اول بازی است ، چراکه میخواهد امسال و سال آینده ، بودجه ی دولتش را از مالیات جمع کند . قرار است ، مردم بیچاره ، همانی را هم که ندارند ، بفروشند ، بفروشند و مالیات بدهند که حسن و دولتش، پول داشته باشد .
اما ،
امیدوارم روزی برسد که ایران ، دیگر به روی خودش ، اشخاص اینچنینی را نبیند . روزی برسد که مردم دوباره تصور کنند که رئیس جمهور ، یعنی نماینده ی مردم ، روزی برسد که مردم خود را از دولت جدا نبینند و این حس مزخرف ” به نظرت دولت امروز چه نقشه ای برای مردم کشیده است “ وجود نداشته باشد .
اوایل صحبت را با یادآوری کارها و رفتارهای این سبک آدمها شروع کردم تا دوباره بخاطر خوش زبانی و وعده های توخالی آنها ، اشتباه انتخاب نکنیم . راست گفت حسن روحانی که مردم به من رای دادن . و 2 بار هم رای دادند . البته که فقط ما مردم مقصر نیستیم . شورای نگهبان هم لازم است جوری رفتار کند تا همه ی تفکرها و جریانات بتوانند ، نماینده ی خودشان را داشته باشند .
به امید روزهای خوب و سربلند ایران عزیز